Albatrellus ovinus
naziemek białawy
Status na Czerwonej Liście – E
Występowanie: VII-X
Jadalny
Albatrellus ovinus (Schaeff.) Kotl. & Pouzar, Česká Mykol. 11(3): 154 (1957)
Kapelusz: średnicy 4-15 cm, kolisty lub nieregularny, powyginany. Powierzchnia gładka, matowa, biała, potem żółtawa. Skórka czasami poletkowato pękająca.
Hymenofor: pory bardzo małe, 2-4 na 1 mm, po ugnieceniu żółknące. Rurki białe, krótkie, 1-3 mm długości, zbiegające na trzon.
Trzon: wielkości 3-7 x 1-2 cm, centralny, ekscentryczny lub boczny, gładki, pełny, biały, po wyschnięciu jasnosiwy, z ciemniejszymi smugami.
Miąższ: miękki, biały, miejscami z bladocytrynowymi plamami. Zapach przyjemny, smak łagodny, nieco migdałowy.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 3-4,5 x 3-3,5 μm, okrągławe, bezbarwne, gładkie, nieamyloidalne. Sprzążek brak.
Środowisko: pojawia się częściej w górskich, szczególnie pod świerkami, zwykle w grupach.
Uwagi: gatunek ten jest dość rzadki. Młode owocniki uważane są za jadalne. Podobnym gatunkiem jest A. confluens.
Synonimy:
Polyporus lutescens Velen., České Houby 4-5: 669 (1922)
Polyporus ovinus (Schaeff.) Fr., Syst. mycol. (Lundae) 1: 346 (1821)
Scutiger ovinus (Schaeff.) Murrill, Mycologia 12(1): 20 (1920)
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, 2006
B. Gumińska, W. Wojewoda, 1985, Grzyby i ich oznaczanie. PWRiL, Warszawa
Opracowanie: Waldemar Czerniawski