Amanita fulva
muchomor rdzawobrązowy
Występowanie: VI-X
Jadalny
Amanita fulva Fr., Observ. mycol. (Havniae) 1: 2 (1815)
Kapelusz: średnicy 4-8 cm, od cielisto- do czerwonobrązowego, z cienkim miąższem, prawie zawsze nagi, na brzegu grzebieniasto bruzdowany.
Hymenofor: blaszki białe z brązowawymi tonacjami.
Trzon: pusty, łamliwy, od białego do cielistego, bez pierścienia, przeważnie nagi i bez zygzakowatego wzorku. Podstawa z białą, wewnątrz brązowawa pochwą.
Miąższ: biały, bez określonego smaku i zapachu.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki okrągławe, 10-12 μm, nieamyloidalne.
Środowisko: gatunek ten pojawia się pod drzewami iglastymi i liściastymi, pod brzozami i sosnami. Preferuje gleby kwaśne.
Uwagi: podobny jest A. crocea.
Literatura:
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, 2006
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp. Copenhagen 2008
Opracowanie: Waldemar Czerniawski