Amanita strobiliformis
muchomor szyszkowaty
Status na Czerwonej Liście – R
Występowanie: VII-IX
Jadalny
Amanita strobiliformis (Paulet ex Vittad.) Bertill., Essai Crypt. Exot. (Paris) 3: 499 (1866)
Kapelusz: średnicy 8-20 cm, biały do szarego. Początkowo półkulisty, potem wypukły do płaskiego. Resztki osłony tworzą miękkie płaty, czasami wystające poza krawędź kapelusza.
Hymenofor: blaszki białe.
Trzon: 10-20 x 2-3 cm, cylindryczny do maczugowatego z bulwiastą podstawą. Pierścień biały, nietrwały.
Miąższ: biały, smak i zapach słaby, niewyraźny.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 10-13,5 x 7-8,5 μm, elipsoidalne.
Środowisko: pojawia się na glebach wapiennych pod drzewami liściastymi.
Uwagi: gatunek rzadki.
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp. Copenhagen 2008
Opracowanie: Waldemar Czerniawski