Auriscalpium vulgare
szyszkolubka kolczasta
Występowanie: I-XII
Niejadalny
Auriscalpium vulgare Gray, Nat. Arr. Brit. Pl. (London) 1: 650 (1821)
Kapelusz: średnica do 5 cm, płaski, półkolisty lub nerkowaty, delikatnie strefowany, szorstko owłosiony, od szarobrązowego do prawie czarnego.
Hymenofor: kolce szarobrązowe, długości do 3 mm.
Trzon: ekscentryczny lub boczny, do 8 cm, niekiedy rozgałęziony, czarnobrązowy, cienki, szorstko owłosiony.
Miąższ: od białawego do szarobrązowego, skórzasty.
Wysyp zarodników: bezbarwny.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 4-5 x 3,5-4 μm, szeroko eliptyczne lub jajowato-kuliste, drobno brodawkowane.
Środowisko: pojawia się na opadłych, często przysypanych ziemią lub igliwiem szyszkach sosny (rzadziej świerka), w borach sosnowych i mieszanych.
Uwagi: gatunek ten jest pospolity, choć ze względu na barwy i rozmiary często jest przeoczany.
Synonimy:
Auriscalpium auriscalpium (L.) Kuntze, Revis. gen. pl. (Leipzig) 3(2): 446 (1898)
Auriscalpium fechtneri (Velen.) Nikol., Nov. sist. Niz. Rast., 1964: 171 (1964)
Hydnum atrotomentosum Schwalb, Buch der Pilze: 171 (1891)
Hydnum auriscalpium L., Sp. pl. 2: 1178 (1753)
Hydnum fechtneri Velen., České Houby 4-5: 746 (1922)
Leptodon auriscalpium (L.) Quél., Enchir. fung. (Paris): 192 (1886)
Pleurodon auriscalpium (L.) P. Karst., Revue mycol., Toulouse 3(no. 9): 20 (1881)
Pleurodon fechtneri (Velen.) Cejp, Fauna Flora Cechoslov., II, Hydnaceae: 86 (1928)
Scutiger auriscalpium (L.) Paulet, Icon. Champ.: tab. 33:4 (1812)
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
B. Gumińska, W. Wojewoda, 1985, Grzyby i ich oznaczanie. PWRiL, Warszawa
Opracowanie: Waldemar Czerniawski