Cantharellus melanoxeros
pieprznik czarniawy
Występowanie: VIII-X
Jadalny
Cantharellus melanoxeros Desm., Bot. Gall., Edn 2 (Paris) 2: 799 (1830)
Kapelusz: średnicy 2 – 5 cm, mięsisty, nieregularnie szeroko pofałdowany, lejkowaty, ochrowożółty lub ochrowobrązowy.
Hymenofor: różowy do fioletowopopielatego, pofałdowany, listewki widlasto rozgałęzione, zbiegające, mogą mieć połączenia (anastomozy).
Trzon: 4 – 8 cm, walcowaty, niekiedy spłaszczony, zabarwiony podobnie jak kapelusz, szarzejący i czerniejący.
Miąższ: cienki, kremowy, na cięciu w trzonie czerniejący, ale czasem czernienie może być poprzedzone lekkim czerwienieniem.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 8-11 x 6-7,5 μm, szerokoelipsoidalne lub okrągławe. Podstawki 4-6 zarodnikowe.
Środowisko: występuje od sierpnia do października, w kwaśnych buczynach, w lasach dębowych.
Uwagi: gatunek ten jest rzadki.
Synonimy:
Craterellus melanoxeros (Desm.) Pérez-De-Greg., in Carbó, Pérez-De-Gregorio, Rocabruna, Vila, Llistosella, Tabarés, Ballarà, Rodríguez, Torrent & Cortés, Bolets de Catalunya (Barcelona) 19(901-950): làm. 908 (2000)
Literatura:
I. Siller, B. Dima, L. Albert, G. Vasas, L. Fodor, F. Pál-Fám, Z. Bratek, I. Zagyva: Védett nagygombafajok Magyarországon – Mikológiai Közlemények, Clusiana 45(1-3): 3-158. (2006)
L. Hansen, H. Knudsen, Nordic Macromycetes vol. 3. Heterobasidioid, Aphyllophoroid and Gasteromycetoid Basidiomycetes. Nordsvamp. Copenhage, 1997.
Opracowanie: Barbara Piech, Waldemar Czerniawski