Cercopemyces rickenii
kosmykówka robiniowa
Występowanie: V-IX
Niejadalny
Cercopemyces rickenii (Bohus) Dima & L. Nagy, Index Fungorum 210: 1 (2015)
Kapelusz: średnicy 3-9 cm, masywny, początkowo wypukły, półkulisty, z czasem rozpostarty kremowożółty do jasnokremowego, pokryty kremowymi łuseczkami do 4 mm wysokości.
Hymenofor: blaszki przyrośnięte, zatokowato wycięte, gęste, białawe do żółtokremowych.
Trzon: 3-6 x 1-3 cm, przy podstawie bulwiasto zgrubiały, biały do kremowego, poniżej pierścienia pokryty łuseczkami. Strefa pierścieniowa włóknisto-łuseczkowata.
Miąższ: biały, smak i zapach przyjemne.
Wysyp zarodników: biały do kremowego.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 4,5-6 x 3-3,5 μm, szerokoelipsoidalne, amyloidalne. Podstawki 4-zarodnikowe, 25-35 x 5-8 μm, wąskomaczugowate, ze sprzążką u podstawy. Cystyd brak.
Środowisko: pojawia się w termofilnych lasach i zaroślach, na glebach piaszczystych. Wielu autorów łączy ten gatunek z robinią akacjową (Robinia pseudoacacia).
Uwagi: gatunek bardzo rzadki. W Polsce znajdowany na nielicznych stanowiskach. Pierwszy raz był stwierdzony w roku 2009.
Synonim:
Armillaria rickenii Bohus, Bot. Közl. 57(1): 16 (1970)
Floccularia rickenii (Bohus) Wasser, Nov. sist. Niz. Rast. 11: 167 (1974)
Floccularia rickenii (Bohus) Wasser ex Bon, Docums Mycol. 20(no. 79): 57 (1990)
Ripartitella rickenii (Bohus) Singer, Agaric. mod. Tax., Edn 4 (Koenigstein): 510 (1986)
Literatura:
B. Gierczyk, K. Kołodziejczyk, J. Nowicki, Floccularia rickenii (Bohus) Wasser ex Bon in Poland, Przegląd Przyrodniczy XXIII, 1 (2012): 32-39.
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica, Nordsvamp, Copenhagen 2008.
Opracowanie: Waldemar Czerniawski