Chroogomphus rutilus
klejek czerwonawy
Występowanie: VII-X
Jadalny
Chroogomphus rutilus (Schaeff.) O.K. Mill., Mycologia 56(4): 543 (1964)
Kapelusz: średnicy 4-8 cm, mięsisty, wypukło stożkowaty, z wiekiem rozpostarty, często z wyraźnym garbkiem, brzeg podwinięty. Pomarańczowy lub miedzianobrązowy do czerwonobrązowego. Skórka lepka, lśniąca podczas suszy.
Hymenofor: blaszki zbiegające, rzadkie, żółtopopielate, po dojrzeniu brązowopurpurowe.
Trzon: 5-8 x 1-2 cm, wydłużony, czasami zwężony w dolnej części, miedzianopomarańczowy do żółtobrązowego, włóknisto bruzdowany i lekko lepki.
Miąższ: gruby, jędrny, płowy, ciemniejszy u podstawy.
Wysyp zarodników: oliwkowoczarny.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 18-22 x 6-7 µm, wrzecionowate, z kropelkami. Cystydy cylindryczne.
Środowisko: gatunek ten pojawia się głównie w lasach sosnowych.
Uwagi: klejek czerwonawy jest gatunkiem pospolitym. Jest jadalny i smaczny. W górskich lasach iglastych spotkać możemy bardzo podobnego klejka alpejskiego (Chroogomphus helveticus).
Synonimy:
Agaricus gomphus Pers., Icon. Desc. Fung. Min. Cognit. (Leipzig) 2: 51 (1800)
Agaricus rufescens J.F. Gmel., Systema Naturae, Edn 13 2(2): 1406 (1792)
Agaricus rutilus Schaeff., Fung. bavar. palat. nasc. (Ratisbonae) 4: 24 (1774)
Chroogomphus testaceus (Fr.) Příhoda, in Přáhoda, Urban, Ničová-Urbanová & Urban, Kapesni’ Atlas Hub (Praha): 237 (1987)
Cortinarius rutilus (Schaeff.) Gray [as ’Cortinaria rutila’], Nat. Arr. Brit. Pl. (London) 1: 629 (1821)
Gomphidius rutilus (Schaeff.) S. Lundell, Fungi Exsiccati Suecici: 409 (1937)
Literatura:
A. Skirgiełło, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom I. Borowikowate (Boletales). PWN. Warszawa, 1960.
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, 2006
Opracowanie: Waldemar Czerniawski