Conocybe aporos
stożkówka wiosenna
Występowanie: IV-VI
Niejadalny
Conocybe aporos Kits van Wav., Persoonia 6(1): 144 (1970)
Kapelusz: średnicy 1,5-3 cm, ochrowo-, cynamonowo- lub intensywnie czerwonobrązowy, podczas suchej pogody od szczytu szybko bleknący. Brzeg u wilgotnych owocników może być żłobkowany.
Hymenofor: blaszki bladoochrowe, z wiekiem rdzawobrązowe.
Trzon: 2-6 x 0,15-0,5 cm, jaśniejszy niż kapelusz, wewnątrz brązowy, z wierzchu białowłókienkowaty, ze skórkowatym, żłobkowanym pierścieniem.
Miąższ: zapach słaby, przypomina pelargonie.
Wysyp zarodników: żółty lub pomarańczowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki (7-)8-10 x 4,5-5,5 μm, bez pory rostkowej.
Środowisko: pojawia się wiosną w lasach, parkach, ogrodach, w miejscach odsłoniętych, trawiastych.
Uwagi: gatunek dość częsty. Gatunkiem bardzo podobnym jest Conocybe arrheni, która pojawia się na jesień.
Synonimy:
Pholiotina aporos (Kits van Wav.) Clémençon, Schweiz. Z. Pilzk. 54(10): 151 (1976)
Literatura:
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008.
Opracowanie: Waldemar Czerniawski