Conocybe subpallida
stożkówka bladawa
Występowanie: VI-XI
Niejadalny
Conocybe subpallida Enderle, Z. Mykol. 57(1): 92 (1991)
Kapelusz: średnicy 0,9-3,5 cm, półkulisty do wypukłego lub w kształcie dzwonu, higrofaniczny, żółtawy do jasnobrązowego, tylko nieznacznie prążkowany, gdy świeży.
Hymenofor: blaszki średnio gęste.
Trzon: 4-10 x 0,1-0,35 cm, cylindryczny, przy podstawie nieco rozszerzony; kremowy, z wiekiem ciemnieje.
Wysyp zarodników: żółty lub ochrowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 9-12,5 x 5-6,5 μm, z porą rostkową do 1 μm, cienkościenne, ochrowożółte w KOH. Cheilocystydy z główką do 3,5-5 μm.
Środowisko: pojawia się w lasach liściastych i na bagnach, również pośród pokrzyw (Urtica).
Uwagi: gatunek rzadki.
Synonimy:
Conocybe mesospora var. subalpina Singer, Fieldiana, Bot. 21: 104 (1989)
Conocybe subalpina (Singer) Singer & Hauskn., Pl. Syst. Evol. 180(1-2): 89 (1992)
Conocybe subpallida var. subalpina (Singer) Arnolds, Persoonia 18(2): 228 (2003)
Conocybe subpallida Enderle, Z. Mykol. 57(1): 92 (1991) var. subpallida
Literatura:
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008.
Opracowanie: Waldemar Czerniawski