Flammulina fennae
płomiennica letnia
Flammulina fennae Bas [as 'Flammulinae’], Persoonia 12(1): 52 (1983)
Kapelusz: średnicy 2-6 cm, wypukły do płaskiego, białawy do żółtego, w części centralnej ochrowy.
Hymenofor: blaszki przyrośnięte do wolnych, dość rzadkie, białawe.
Trzon: 2,5-12 x 0,1-1,0 cm, korzeniasty, cylindryczny, przy podstawie wrzecionowaty, aksamitny, białawy do ochrowego w górnej części, w dolnej żółtobrązowy i matowy. Przy podstawie czarniawy.
Miąższ: białawy, elastyczny, nieco łykowaty w trzonie.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 6-8 x 3-5 μm, Q = 1,4-1,8, elipsoidalne. Cystydy 40-80 x 10-18 μm.
Środowisko: pojawia się na korzeniach drzew liściastych, czasami pozornie na ziemi.
Uwagi: gatunek niezbyt częsty.
Literatura:
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen 2008
Opracowanie: Waldemar Czerniawski