Hygrocybe chlorophana
wilgotnica żółknąca
Status na Czerwonej Liście – R
Występowanie: VII-X
Niejadalny
Hygrocybe chlorophana (Fr.) Wünsche, Die Pilze: 112 (1877)
Kapelusz: 2-4 cm, początkowo wypukły, po dojrzeniu płasko rozpostarty, brzeg u wilgotnych owocników delikatnie prążkowany od prześwitujących blaszek. Powierzchnia gładka, śluzowata, po wyschnięciu błyszcząca, o barwie siarkawożółtej lub żółtej z odcieniem pomarańczowym na szczycie.
Hymenofor: blaszki cytrynowożółte, stosunkowo szerokie, dość gęste, różnej długości, przyrośnięte lub zaokrąglone przy trzonie, o ostrzu równym i gładkim.
Trzon: 3-6×0,4-0,7 cm, wysmukły, równowąski, łatwo łamliwy, wewnątrz pusty, na powierzchni gładki, suchy (w przeciwieństwie do kapelusza), o barwie siarkawożółtej, u podstawy czasem blednący.
Miąższ: żółty, w kapeluszu i trzonie cienki, kruchy, nie czerniejący, o smaku łagodnym i bez zapachu.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki elipsoidalne 7,5-8,5 x4-6 μm, gładkie. Podstawki 34-48 x 5-8 μm, 4-zarodnikowe. W skórce kapelusza widoczne są luźne strzępki grzybni w śluzowatej masie. Cystyd brak.
Środowisko: pojawia się pojedynczo lub w nielicznych grupach wśród traw na łąkach, brzegach lasów, polanach śródleśnych, głównie w murawach alpejskich lub w rzadkich prześwietlonych lasach.
Synonimy:
Hygrocybe euroflavescens Kühner, Bull. trimest. Soc. mycol. Fr. 92: 436 (1976)
Hygrophorus chlorophanus (Fr.) Fr., Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 332 (1838) [1836-1838]
Literatura:
B. Gumińska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XXVI. Wodnichowate (Hygrophoraceae). Uniwersytet Jagielloński, Instytut Botaniki, Kraków 1997
D. Boertman, Fungi of Northern Europe, Volume 1: The Genus Hygrocybe – Revised 2nd Edition, Svampetryk, 2010
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
Opracowanie: Waldemar Czerniawski