Hygrophorus lucorum
wodnicha modrzewiowa
Występowanie: X-XI
Jadalny
Hygrophorus lucorum Kalchbr., Icon. Sel. Hymenomyc. Hung.: 35 (1874)
Kapelusz: 2,5-6 cm, początkowo wypukło sklepiony, po dojrzeniu płasko rozpostarty, a nawet brzegiem nieco podwinięty do góry, prawie zawsze z uwypukleniem na szczycie. Powierzchnia gładka, śluzowata (po wyschnięciu błyszcząca), złotożółta, na szczycie ciemniejsza, ku brzegowi blednąca. U młodych okazów brzeg kapelusza połączony z trzonem delikatnymi włókienkami osłony częściowej, które szybko zanikają.
Hymenofor: blaszki białawe, z odcieniem żółtawym, niezbyt grube, dość rzadkie, różnej długości, szeroko przyrośnięte lub zbiegające przy trzonie.
Trzon: 4-7 x 0,7-1 cm, walcowaty, wysmukły, czasem lekko wygięty, wewnątrz początkowo pełny, po dojrzeniu gąbczasty, a nawet pusty. Powierzchnia włóknista, u szczytu biało oszroniona, lekko lepka, dość szybko wysychająca, kremowożółta, jaśniejsza od kapelusza.
Miąższ: bladokremowy, pod skórką kapelusza złotożółty, po przekrojeniu nie zmieniający barwy, miękki, o smaku łagodnym, bez zapachu.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 7-10 x 4-6 μm, gładkie. Podstawki 4-zarodnikowe, cystyd brak.
Środowisko: pojawia się gromadnie, czasem w dużych ilościach, zawsze pod modrzewiami.
Uwagi: jest to późnojesienny gatunek. Pod modrzewiami może występować jeszcze jeden gatunek wodnichy – H. speciosus, który ma jednak bardziej pomarańczowy kapelusz i powierzchnię trzonu z mniej lub bardziej wyraźnymi zygzakowatymi, pomarańczowymi prążkowaniami.
Literatura:
B. Gumińska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XXVI. Wodnichowate (Hygrophoraceae). Uniwersytet Jagielloński, Instytut Botaniki, Kraków 1997
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
Opracowanie: Waldemar Czerniawski