Hygrophorus nemoreus
wodnicha gajowa
Występowanie: VIII-X
Jadalny
Hygrophorus nemoreus (Pers.) Fr., Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 326 (1838) [1836-1838]
Kapelusz: 4-10(-12) cm, początkowo wypukły, po dojrzeniu szeroko rozpostarty, na szczycie płaski, czasem uwypuklony lub zapadnięty, na brzegu początkowo podwinięty, z wiekiem prosty, cienki. Brzeg krótko karbowany, nieśluzowaty. Powierzchnia sucha, włóknista, ochrowopomarańczowa.
Hymenofor: blaszki bladokremowe z odcieniem ochrowoczerwonawym, rzadkie, grube, różnej długości, przy trzonie lekko zbiegające.
Trzon: 4-10 x 0,8-1,5 cm, walcowaty, ku dołowi zwężający się, czasem wygięty, ochrowy, jaśniejszy od kapelusza, suchy, włóknisty, drobno kosmkowaty, u szczytu oszroniony.
Miąższ: biały, zawarty, pod skórką kapelusza ochrowy, nie zmieniający barwy po przekrojeniu. Smak łagodny, zapach lekko mączny.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 6-8 x 3,5-6 μm, gładkie, wewnątrz z ziarnistością lub kroplą tłuszczową. Podstawki 4-zarodnikowe. Cystyd brak.
Środowisko: pojawia się w lasach liściastych lub mieszanych, zawłaszcza pod dębami.
Uwagi: gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony, lecz nieczęsty.
Synonimy:
Agaricus nemoreus Pers., Syn. meth. fung. (Göttingen) 2: 305 (1801)
Camarophyllus nemoreus (Pers.) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 118 (1871)
Literatura:
B. Gumińska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XXVI. Wodnichowate (Hygrophoraceae). Uniwersytet Jagielloński, Instytut Botaniki, Kraków 1997
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, 2006
Opracowanie: Waldemar Czerniawski