Laccaria bicolor
lakówka dwubarwna
Występowanie: VII-X
Jadalny
Laccaria bicolor (Maire) P.D. Orton, Trans. Br. mycol. Soc. 43(2): 280 (1960)
Kapelusz: średnicy 1-5 cm, cielistoróżowy do cielistobrązowego. Skórka delikatnie chropowato-łuseczkowata. Brzeg przeważnie nie żłobkowany.
Hymenofor: blaszki cielistoróżowe, z liliowym odcieniem.
Trzon: cielistobrązowy. Powierzchnia włókienkowato spękana. Podstawa filcowato pokryta liliową grzybnią.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 7-9,5 x 6-8,5 μm, okrągławe do szerokoelipsoidalnych, z drobnymi kolcami. Podstawki 4-zarodnikowe.
Środowisko: pojawia się w głównie w lasach iglastych, rzadziej w liściastych, wśród mchów, na glebach kwaśnych, ubogich w składniki pokarmowe.
Uwagi: podobna jest Laccaria laccata.
Synonimy:
Laccaria laccata var. pseudobicolor Bon, Docums Mycol. 12(no. 46): 42 (1982)
Laccaria proxima var. bicolor (Maire) Kühner & Romagn., Fl. Analyt. Champ. Supér. (Paris): 131 (1953)
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp. Copenhagen 2008
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, 2006
Opracowanie: Waldemar Czerniawski