Lactarius deterrimus
mleczaj świerkowy
Występowanie: VIII-X
Jadalny
Lactarius deterrimus Gröger, Westfälische Pilzbriefe7: 10 (1968)
Kapelusz: średnicy 4-10 cm, pomarańczowoczerwonawy do łososiowego, na starość z zielonym zabarwieniem, delikatnie koncentrycznie strefowany. W stanie wilgotnym skórka mazista.
Hymenofor: blaszki pomarańczowożółtawe do łososiowych.
Trzon: wysokości 3-7 cm, grubości 1-2,5 cm; walcowaty, u podstawy wyraźnie cieńszy, barwy kapelusza, z ciemniejszymi jamkami lub bez nich, szybko staje się pusty.
Miąższ: niezbyt ścisły, na przekroju szybko przebarwia się winnoczerwono; mleczko marchwiowoczerwone, po około 15 minutach winnoczerwone, po kilku godzinach zabarwia się na zielono; smak gorzkawy; zapach przyjemny.
Wysyp zarodników: biały do ochrowego, amyloidalny.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 7,5-10 x 6-7,5 µm, okrągławo-eliptyczne, brodawkowato-siatkowate.
Środowisko: pod świerkami, bez szczególnych wymagań glebowych.
Uwagi: smaczny grzyb jadalny. Zachodzi możliwość pomyłki z mleczajem rydzem lub mleczajem późnojesiennym
Synonimy:
Lactarius deliciosus var. deterrimus(Gröger) Hesler & A.H. Sm., North American Species of Lactarius (Ann Arbor): 94 (1979)
Literatura:
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, 2000
A. Skirgiełło, Flora Polska. Grzyby. Tom XXV. Mleczaj (Lactarius), Kraków 1998
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003 ) – Biodiversity of Poland
Opracowanie: Waldemar Czerniawski, Barbara Piech