Lactarius salmonicolor
mleczaj jodłowy
Występowanie: VIII-XI
Jadalny
LaLactarius salmonicolor R. Heim & Leclair, Revue Mycol., Paris 18(3): 221 (1953)
Kapelusz: : średnicy 4-10 cm; z płytkim wgłębieniem w środku, jasnopomarańczowy, pomarańczowożółtawy, łososiowy, nieco ciemniej strefowany; skórka w stanie wilgotnym mazista.
Hymenofor: blaszki jasnoochrowe, później pomarańczowe.
Trzon: wysokości 3-7 cm, grubości 1-2,5 cm; walcowaty, u podstawy wyraźnie cieńszy, barwy kapelusza, z ciemniejszymi jamkami lub bez nich, szybko staje się pusty.
Miąższ: niezbyt ścisły, po przekrojeniu w trzonie i nad blaszkami po pewnym czasie przebarwia się winnoczerwono; mleczko pomarańczowe, później miniowoczerwone; smak gorzkawy; zapach przyjemny.
Wysyp zarodników: jasnoochrowy, amyloidalny.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 8,5-10(12) x 6,5-7,5 µm, okrągławo-eliptyczne, nieregularnie brodawkowato-siatkowate. Cystydy wąskie, wrzecionowate, nieliczne.
Środowisko: pod jodłami i jedlicami, lubi gleby wapienne.
Uwagi: bardzo smaczny grzyb jadalny. Nadaje się do smażenia, marynowania, kiszenia i mrożenia. Przed zamrożeniem wymaga zblanszowania. Zachodzi możliwość pomyłki z mleczajem rydzem lub mleczajem świerkowym.
Synonimy:
Lactarius salmoneus R. Heim & Leclair, Revue Mycol., Paris 15(2): 79 (1950)
Lactarius salmonicolor f. brigantiacus L. Rémy, Bull. trimest. Soc. mycol. Fr.80: 487 (1965)
Lactarius subsalmoneus Pouzar, Česká Mykol.8(1): 44 (1954)
Lactarius thyinos A.H. Sm., Brittonia12: 135 (1960)
Literatura:
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, 2000
A. Skirgiełło, Flora Polska. Grzyby. Tom XXV. Mleczaj (Lactarius), Kraków 1998
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003[H1] ) – Biodiversity of Poland
Opracowanie: Waldemar Czerniawski, Barbara Piech