Mycena capillaris
grzybówka włoskowatotrzonowa
Występowanie: X-XI
Niejadalny
Mycena capillaris (Schumach.) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 108 (1871)
Kapelusz: średnicy 0,1-0,5 cm, stożkowato-wypukły, wypukły, mlecznobiały z odcieniem szarawym (młode owocniki), brzeg prążkowano-rurkowany prawie do wierzchołka, błonkowaty. Powierzchnia matowa, gładka.
Hymenofor: blaszki przyrośnięte lub prawie wolne, dość rzadkie (14-18), wąskie, białe.
Trzon: 4×0,03-0,05 cm wydłużony, niteczkowaty, zwykle wygięty, bardzo kruchy, przezroczysty, biały, u szczytu szarawy, matowy, równej grubości, podstawa bardzo drobno orzęsiona.
Miąższ: bardzo cienki i delikatny, błonkowaty, kruchy, wodnistobiały, bez woni i smaku.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 7-11 x 2,5-4,5 μm, wąskoelipsoidalne, gładkie, słabo amyloidalne. Podstawki 2- lub 4- zarodnikowe. Cystydy dość liczne, 25-35 x 7-15, maczugowate lub gruszkowate z wyrostkami na szczycie.
Środowisko: występuje pojedynczo, ale gromadnie na opadłych liściach najczęściej bukowych.
Uwagi: gatunkiem bardzo podobnym jest M. polyadelpha, wyrastająca głównie na liściach dębowych.
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
M. Lisiewska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XVII. Grzybówka (Mycena). PWN 1987
Opracowanie: Waldemar Czerniawski