Mycena citrinomarginata
grzybówka cytrynowoostrzowa
Występowanie: VII-X
Niejadalny
Mycena citrinomarginata Gillet, Hyménomycètes (Alençon): 266 (1876) [1878]
Kapelusz: średnicy 0,5-2 cm, wysokości około 0,5 cm, stożkowato-wypukły, ze słabo zaznaczonym garbkiem, bladożółty z odcieniem szarooliwkowym lub szarobrązowym; wierzchołek ciemniejszy, higrofaniczny. Brzeg równy, wyraźnie prążkowany aż do garbka, prążki szarooliwkowe. Powierzchnia początkowo matowa, u starszych okazów gładka, naga.
Hymenofor: blaszki przyrośnięte, nieznacznie zatokowato wycięte, dość rzadkie (14-20), wąskie (ok. 2 mm), brudnobiałe z cytrynowożółtym ostrzem.
Trzon: 3-6×0,1-0,2 cm, rurkowaty, prosty, kruchy, gładki, bladożółty, podstawa z odcieniem szarooliwkowym, pokryta żółtymi włoskami.
Miąższ: cienki, kruchy, szarożółty; smak i zapach niewyczuwalny.
Wysyp zarodników: bezbarwny.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 8-12×4-5,5 μm, wydłużono-elipsoidalne, z dziobkiem, pestkowate, amyliodalne. Podstawki 2- i 4-zarodnikowe. Cystydy liczne o różnych kształtach, wydłużono-wrzecionowate, buteleczkowate, o długich szyjkach, 30-50×9-15 μm, z żółtym zabarwieniem.
Środowisko: pojedynczo wśród mchów, igliwia i na opadłych liściach; w Polsce spotykany głównie w zbiorowiskach borowych, w górach i na niżu.
Uwagi: M. citrinomarginata to bardzo zmienny gatunek. Charakterystyczne dla niego są jednak żółte tonacje w barwach kapelusza i trzonu. Żółta krawędź blaszki jest często bardzo trudna do obserwacji. Pewne podobieństwo wykazuje M. olivaceomarginata.
Synonimy:
Mycena avenacea var. citrinomarginata (Gillet) Arnolds, Biblthca Mycol. 90: 405 (1982)
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
M. Lisiewska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XVII. Grzybówka (Mycena). PWN 1987
Opracowanie: Waldemar Czerniawski