Mycena inclinata
grzybówka zgięta
Występowanie: VIII-XI
Niejadalny
Mycena inclinata (Fr.) Quél., Mém. Soc. Émul. Montbéliard, Sér. 2 5: 105 (1872)
Kapelusz: średnicy 1,5-4 cm, szeroko dzwonkowaty lub stożkowaty, z rozpostartym garbkiem; beżowoszary z odcieniem brązowym. Brzeg równy lub ząbkowany, zwykle jaśniejszy, prążkowany. Powierzchnia gładka, higrofaniczna.
Hymenofor: blaszki zatokowato wycięte, nieco zbiegające, nierównej długości (około 30 schodzi do trzonu), szerokie, dość rzadkie, białe lub bladoszare, czasem z odcieniem czerwonawym.
Trzon: 4-10 x 0,2-0,4 cm, rurkowaty, dość kruchy, równy, od szczytu słabo oszroniony, blady, beżowy; ku dołowi błyszczący, żółtobrązowy lub złocistobrązowy. Podstawa ciemniejsza, brązowa, owłosiona, przechodząca w ciemnobrązowy nibykorzeń.
Miąższ: grubszy w garbku, kruchy, szarawy, o nieprzyjemnym smaku i intensywnym, specyficznym zapachu przypominającym mydło.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 7-10 x 5-6,5 μm, szeroko elipsoidalne, amyliodalne. Podstawki 4-zarodnikowe. Cystydy maczugowate z rozszerzoną częścią szczytową pokrytą rozgałęzionymi, poskręcanymi wyrostkami.
Środowisko: wyrasta gromadnie, wiązkami na pniakach drzew liściastych.
Uwagi: gatunek notowany najczęściej w lasach dębowych, bukowych i łęgach.
Literatura: W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland M. Lisiewska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XVII. Grzybówka (Mycena). PWN 1987
Opracowanie: Waldemar Czerniawski