Mycena olida
grzybówka cuchnąca
Status na Czerwonej Liście – V
Występowanie: VIII-XI
Niejadalny
Mycena olida Bres., Fung. trident. 1(6-7): 73 (1887)
Kapelusz: średnicy 0,5-3 cm, dzwonkowaty, z tępym garbkiem, stożkowaty, żółtokremowy lub blado kremowy. Brzeg prążkowany do 2/3 wysokości, bledszy. Powierzchnia gładka, naga higrofaniczna.
Hymenofor: blaszki przyrośnięte lub zatokowato wycięte, białawe, u starszych okazów z odcieniem różowym, dość gęste, często rozwidlone.
Trzon: 1-3,5×0,1-0,15 cm, prosty lub wygięty, biały, szklisty, pokryty delikatnymi, białymi włoskami; podstawa zakończona nibykorzeniem, owłosiona.
Miąższ: cienki, delikatny, przezroczysty, o łagodnym smaku i zjełczałym zapachu.
Wysyp zarodników: bezbarwny.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 6,5-9×4,5-5,5 μm, elipsoidalno-jajowate, o ziarnistej zawartości, nieamyloidalne. Podstawki 2- i 4-zarodnikowe. Cystydy 50-80 x 7-15 μm, liczne, cylindryczne, wrzecionowate.
Środowisko: rozwija się na korze, gałązkach lub u podstawy porośniętych mchami pni drzew liściastych. Gatunek rzadki, notowany w Polsce w buczynach i łęgach.
Synonimy:
Mycena minutula Peck, Ann. Rep. N.Y. St. Mus. 24: 75 (1872) [1871]
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
M. Lisiewska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XVII. Grzybówka (Mycena). PWN 1987
W. Wojewoda, M. Ławrynowicz, Czerwona lista grzybów wielkoowocnikowych w Polsce. Red list of macrofungi in Poland, 2006.
Opracowanie: Waldemar Czerniawski