Mycena stylobates
grzybówka dyskowata
Występowanie: VII-IX
Niejadalny
Mycena stylobates (Pers.) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 108 (1871)
Kapelusz: średnicy 0,4-1,2 cm, wypukły, spłaszczony, z nieznacznym garbkiem na szczycie; białoszarawy, kremowy. Brzeg równy, u starych owocników może być odgięty, prążkowany. Powierzchnia skórki matowa lub delikatnie orzęsiona, słabo higrofaniczna.
Hymenofor: blaszki prawie wolne, nierównej długości, dość rzadkie, wąskie, białe z szarym odcieniem.
Trzon: 2-5×0,1 cm, prosty, równy, wodnistobiały, pokryty delikatnymi rzęskami lub oszroniony, przyrośnięty dyskiem do podłoża. Dysk 0,2-0,3 cm średnicy, szarobiały, prążkowany, oszroniony.
Miąższ: bardzo cienki, wodnistobiały, bez woni i smaku.
Wysyp zarodników: bezbarwny.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 7-10×4,5 μm, wąskoelipsoidalne, słabo amyloidalne. Podstawki 4-zarodnikowe, rzadko 2-zarodnikowe. Cystydy 25-35×8-13 μm, liczne, nieregularne, zwykle maczugowate z długimi, często rozgałęzionymi, grubymi wyrostkami. Sprzążki są obecne.
Środowisko: wyrasta pojedynczo, rzadziej po kilka owocników na gnijących, mokrych liściach, najczęściej bukowych, dębowych, sporadycznie na innych szczątkach roślinnych.
Uwagi: gatunkiem podobnym jest M. mucor. Gatunek ten jednak posiada cheilocystydy o innym kształcie.
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
M. Lisiewska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XVII. Grzybówka (Mycena). PWN 1987
Opracowanie: Waldemar Czerniawski