Mycena tintinnabulum
grzybówka dzwoneczkowata
Występowanie: IX-XII (IV)
Niejadalny
Mycena tintinnabulum (Paulet) Quél., Mém. Soc. Émul. Montbéliard, Sér. 2 5: 105 (1872)
Kapelusz: średnicy 0,8-2 cm, stożkowato-dzwonkowaty, z mniej lub bardziej wyraźnie zaznaczonym garbkiem. Barwa ciemnobrązowa, szarobrązowa, czasem wyblakła. Brzeg równy, prosty, u młodych owocników niekiedy podgięty, prążkowany. Powierzchnia gładka, na mokro nieco lepka, na sucho błyszcząca.
Hymenofor: blaszki przyrośnięte, słabo zbiegające ząbkiem, dość gęste (20-30), wąskie, bladoszare z odcieniem różowym.
Trzon: 2-6×0,1-0,2 cm, najczęściej krótki, rurkowaty, wygięty, bladoszary, beżowy, gładki i nagi w górnej części. podstawa przechodząca w nibykorzeń pokryta beżowymi, odstającymi, gęstymi włoskami.
Miąższ: cienki, dość sztywny, elastyczny, beżowoszary, o gorzkim smaku i nieznacznym, szybko zanikającym, zapachu chloru lub ziemniaków.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 4-5,5(-7) x 2,5-3,5 μm, elipsoidalne, czasem wydłużono-elipsoidalne, pestkowate, ze słabo zaznaczonym dziobkiem, gładkie, amyloidalne. Podstawki 4-zarodnikowe. Cystydy gruszkowate, krótkie, pokryte w części rozszerzonej licznymi, krótkimi wyrostkami.
Środowisko: występuje w zwartych kępkach po kilkanaście do kilkudziesięciu owocników na pniakach drzew liściastych.
Uwagi: gatunek notowany w lasach liściastych, szczególnie w buczynach, grądach i olsach.
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
M. Lisiewska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XVII. Grzybówka (Mycena). PWN 1987
Opracowanie: Waldemar Czerniawski