Mycena zephirus
grzybówka rdzawoplamista
Występowanie: VIII-XI
Niejadalny
Mycena zephirus (Fr.) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 110 (1871)
Kapelusz: średnicy 2-4 cm, stożkowaty, wypukły z zaokrąglonym garbkiem, barwy beżowej, wierzchołek ciemniejszy, szarobrązowy z odcieniem czerwonawym, u starych okazów brązowo-plamisty. Brzeg nierówny; powierzchnia matowa, rowkowana do 2/3 wysokości kapelusza.
Hymenofor: blaszki przyrośnięte lub niewyraźnie zatokowato wycięte, szerokie, dość rzadkie, białoszare, u starych okazów z czerwonobrązowymi plamami.
Trzon: 3-8×0,2-0,4 cm, jędrny, rurkowaty, prosty lub wygięty, rozszerzający się ku dołowi, szarobrązowy; podstawa ciemniejsza z białymi, krótkimi, poskręcanymi włoskami. Powierzchnia matowa, włókienkowata, u szczytu pokryta białymi kosmkami.
Miąższ: dość cienki, kruchy, wodnisty, szary, bez wyraźnej woni i smaku lub o słabym zapachu rzodkiewki.
Wysyp zarodników: bezbarwny.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 9,5-12,5×4-5 μm, wydłużone, zaokrąglono-cylindryczne z dziobkiem. Podstawki 4-zarodnikowe. Cystydy 50-60×12-20 μm, wrzecionowate, cylindryczne.
Środowisko: owocuje na ziemi, na butwiejących igłach, pojedynczo lub gromadnie, często spotykany.
Uwagi: gatunek bardzo często spotykany w lasach mieszanych. Należy do sekcji Fragilipedes (Fr.) Quél.
Synonimy:
Agaricus zephirus Fr., Observ. mycol. (Havniae) 2: 161 (1818)
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
M. Lisiewska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XVII. Grzybówka (Mycena). PWN 1987
Opracowanie: Waldemar Czerniawski