Oudemansiella melanotricha
pieniążkówka jodłowa
Status na Czerwonej Liście – E
Występowanie: VIII-IX
Niejadalny
Oudemansiella melanotricha (Dörfelt) M.M. Moser, in Gams, Kl. Krypt.-Fl., Rev. Edn 5 (Stuttgart) 2b/2: 156 (1983)
Kapelusz: średnicy 3-7 cm, początkowo dzwonkowaty do wypukłego, z wiekiem rozpostarty z garbkiem w centrum. Brązowy, aksamitny z odstającymi włoskami, zwłaszcza na brzegu.
Hymenofor: blaszki białe, średnio gęste.
Trzon: 10-20 x 0,5-1,0 cm, cynamonowobrązowy, szczeciniasty, po dotknięciu często odbarwiający się.
Miąższ: biały, zapach niewyraźny.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 9-12 x 8-11 μm, okrągławe.
Środowisko: pojawia się w lasach iglastych, pod jodłami, na glebach wapiennych.
Uwagi: gatunek rzadki. Zachodzi możliwość pomyłki z pieniążkówką dębową (Xerula pudens).
Synonimy:
Xerula melanotricha Dörfelt, Feddes Repert. Spec. Nov. Regni Veg. 90(5-6): 367 (1979)
Literatura:
B. Gumińska, W. Wojewoda, 1985, Grzyby i ich oznaczanie. PWRiL, Warszawa
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp. Copenhagen, 2008
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, 2006
Opracowanie: Waldemar Czerniawski