Phaeolepiota aurea
aksamitówka złota
Status na Czerwonej Liście – R
Występowanie: IX-XI
Jadalny
Phaeolepiota aurea (Matt.) Maire, Icones selectae Fungorum, 6 Texte general 6: 111 (1928)
Kapelusz: średnicy 5-15 cm, lśniący, złocistożółty, złocistobrązowy, intensywnie ochrowy. Skórka sucha, pokryta ziarenkami dającymi się zetrzeć.
Hymenofor: blaszki kremowe do rdzawożółtych, szeroko przyrośnięte.
Trzon: barwy kapelusza, ze wzniesionym, skórkowatym pierścieniem, cały ziarnisty, pełny.
Miąższ: białawożółtawy.
Wysyp zarodników: ochrowobrązowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 10-14 x 5-6 μm, podłużne, szorstkie, zaostrzone. Cystyd brak. Sprzążki obecne. Podstawki 4-zarodnikowe.
Środowisko: pojawia się w widnych lasach, parkach, wśród pokrzyw, gromadnie.
Uwagi: gatunek ten jest rzadki.
Literatura:
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, 2006
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008
Opracowanie: Waldemar Czerniawski