Pholiota lubrica
łuskwiak lepki
Występowanie: VII-X
Niejadalny
Pholiota lubrica (Pers.) Singer, Lilloa 22: 516 (1951) [1949
Kapelusz: średnicy 4-8 cm, początkowo półkulisty, później łukowaty do rozpostartego, czasem pofalowany, z długo podwiniętym brzegiem. Podczas dużej wilgotności śliski. Młode owocniki mają białawe łuseczki i resztki osłony na brzegu. Ciemnopomarańczowy do czerwonobrązowego, dojrzały owocnik jest jaśniejszy przy brzegu.
Hymenofor: szeroko przyrośnięte, lekko zbiegające, początkowo kremowe, później oliwkowe do brązowawych.
Trzon: 5-7 x 1-1,5 cm, walcowaty, sprężysty, początkowo pełny, potem pusty. Pod strefą pierścieniową w młodości białawy i łuskowaty, następnie gładszy i brązowiejący w dolnej części. Nad strefą pierścieniową białawy i delikatnie włóknisty.
Miąższ: cienki, żółtobrązowy, zapach przyjemny, smak gorzkawy.
Wysyp zarodników: rdzawobrązowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 6-8 x 3-4,5 μm, fasolkowate, z nieznaczną porą rostkową. Cheilocystydy butelkowate lub wrzecionowate, czasami z żółtą zawartością, liczne. Chryzocystyd brak.
Środowisko: pojawia się w lasach iglastych i liściastych, na ściółce. Czasami wyrasta też na mocno zbutwiałych gałęziach i kłodach.
Uwagi: bardzo podobnym gatunkiem jest łuskwiak wypaleniskowy (Pholiota highlandensis), który ma bardziej żółty kapelusz i ząbkowane ostrze blaszek.
Synonimy:
Agaricus lubricus Pers., Syn. meth. fung. (Göttingen) 2: 307 (1801)
Dryophila lubrica (Pers.) Quél., Enchir. fung. (Paris): 70 (1886)
Flammopsis lubrica (Pers.) Fayod, Annls Sci. Nat., Bot., sér. 7 9: 356 (1889)
Flammula lubrica (Pers.) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 81 (1871)
Gymnopilus lubricus (Pers.) S. Imai, J. Coll. agric., Hokkaido Imp. Univ. 43: 231 (1938)
Inocybe lubrica (Pers.) Roze, Bull. Soc. bot. Fr. 23: 113 (1876)
Pholiota groenlandica M. Lange, Meddr Grønland, Biosc. 148(no. 2): 7 (1957)
Pholiotina lubrica (Pers.) Singer, Lilloa 22: 516 (1951) [1949]
Literatura:
P. Škubla, Wielki atlas grzybów, Elipsa, 2008
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008
Opracowanie: Waldemar Czerniawski