Psilocybe inquilina
łysiczka stożkowata
Występowanie: V-XI
Niejadalny
Psilocybe inquilina (Fr.) Bres., Iconogr. Mycol. 18: 863, pl. 863 (1931)
Kapelusz: średnicy 0,4-2,0 cm, nisko stożkowy do rozpostartego, często z małym garbkiem, czerwonobrązowy, higrofaniczny; skórka lepka.
Hymenofor: blaszki szeroko przyrośnięte, czerwonobrązowe.
Trzon: 0,8-2 x 0,1-0,15 cm, cylindryczny, czerwonobrązowy, ciemniejszy przy podstawie. Pierścień niewyraźny.
Wysyp zarodników: brązowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 7-9(-10) x 4,5-6(-7) x 4-5(-6) μm, jajowate do rombowatych, cienkościenne, z wyraźną porą rostkową, cheilocystydy butelkowate.
Środowisko: pojawia się na resztkach roślin, rzadziej na spróchniałym drewnie.
Uwagi: gatunek często spotykany.
Synonimy:
Agaricus inquilinus Fr., Observ. mycol. (Havniae) 2: 170 (1818)
Deconica inquilina (Fr.) Romagn., Revue Mycol., Paris 2(6): 244 (1937)
Deconica muscorum P.D. Orton, Trans. Br. mycol. Soc. 43(2): 225 (1960)
Geophila inquilina (Fr.) Kühner & Romagn., Fl. Analyt. Champ. Supér. (Paris): 339 (1953)
Hylophila inquilina (Fr.) Quél., (1886)
Naucoria inquilina (Fr.) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 76 (1871)
Psilocybe muscorum (P.D. Orton) M.M. Moser, in Gams, Kl. Krypt.-Fl., Edn 3 (Stuttgart) 2b/2: 239 (1967)
Tubaria inquilina (Fr.) Gillet, Hyménomycètes (Alençon): 538 (1876) [1878]
Literatura:
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008
Opracowanie: Waldemar Czerniawski