Roridomyces roridus
Grzybówka śluzowatotrzonowa
Wystepowanie: VI-XI
Niejadalny
Roridomyces roridus (Fr.) Rexer, Die Gattung Mycena s.l., Studien zu Ihrer Anatomie, Morphologie und Systematik (Tübingen): 132 (1994)
Kapelusz: średnicy 0,2-0,6 cm, wysokości 0,1-0,3 cm, półkulisty, u starych okazów spłaszczony; oliwkowoszary, wyblakły żółtokremowy. Brzeg młodych owocników równy, starych nieznacznie ząbkowany. Powierzchnia płytko rowkowana lub prążkowana do wierzchołka kapelusza, gładka, sucha.
Hymenofor: blaszki sierpowato zbiegające, w liczbie 14-18, rzadkie, dosyć szerokie, nierównej długości, białe.
Trzon: 2,5-6×0,1 cm, cienki, prosty, elastyczny, biały, w dolnej części kremowoszary, lepki; cały pokryty wodnistymi, przezroczystymi pasemkami śluzu. Podstawa pokryta rzadkimi, białymi włoskami.
Miąższ: bardzo cienki, przezroczysty, bez zapachu i smaku.
Wysyp zarodników: bezbarwny.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 6-8×3-5 μm, pestkowate, elipsoidalne, z dziobkiem, amyloidalne. Podstawki 4-zarodnikowe. Cystydy maczugowate, z wyrostkami (trudne do obserwacji z powodu zlepienia w żelatynowatej masie).
Środowisko: wyrasta pojedynczo, licznie na opadłych igłach, szyszkach, na pędach mchów lub uschniętych gałązkach Vaccinium i Ledum. Gatunek pospolity, spotykany często w borach sosnowych, świerkowych, mieszanych i na torfowiskach, w górach i na niżu.
Synonimy:
Mycena rorida (Fr.) Quél., Mém. Soc. Émul. Montbéliard, Sér. 2 5: 108 (1872)
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
M. Lisiewska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XVII. Grzybówka (Mycena). PWN 1987
Opracowanie: Waldemar Czerniawski