Russula aeruginea
gołąbek białozielonawy
Występowanie: VII-IX
Jadalny
Russula aeruginea Lindbl. ex Fr., Monogr. Hymenomyc. Suec. (Upsaliae) 2(2): 198 (1863)
Kapelusz: średnicy 6-12 cm, wypukły, szybko rozpłaszczający się z płytkim wgłębieniem, brzeg tępo zaokrąglony, czasem karbowany. Powierzchnia zwykle oliwkowozielona, zmienna, do brzegu jaśniejąca.
Hymenofor: blaszki do 8 mm długości, cienkie, gęste, z wiekiem rzednące, białe, kremowe.
Trzon: wielkości 4-8 x 1-2 cm, centralny, cylindryczny u podstawy zwężony, biały; później watowaty i pusty.
Miąższ: biały, kruchy. Zapach słaby, smak łagodny, po chwili słabo piekący.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 6-8 x 6-7 μm, kulistawe do szeroko jajowatych, z dość licznymi brodaweczkami i delikatną siateczką, dość amyloidalne, podstawki 40-60 x 6-10 μm, cystydy liczne 70-80 x 6-7 μm.
Reakcje chemiczne: FeSO4 – szaroróżowy; gwajakol – średnio niebieski; fenol – brunatny.
Środowisko: gatunek ten jest pospolity w lasach mieszanych (zwłaszcza pod brzozami), w młodnikach świerkowych.
Uwagi: jadalny, choć ze względu na lekko piekący smak stosowany raczej jako domieszka do innych grzybów.
Synonimy:
Russula aeruginea Lindbl. ex Fr., Monogr. Hymenomyc. Suec. (Upsaliae) 2(2): 198 (1863) f. aeruginea
Russula aeruginea f. rickenii Singer, Revue Mycol., Paris 1(2): 81 (1936)
Russula aeruginea Lindbl. ex Fr., Monogr. Hymenomyc. Suec. (Upsaliae) 2(2): 198 (1863) var. aeruginea
Russula aeruginea var. rufa P. Karst., Bidr. Känn. Finl. Nat. Folk 48: 463 (1889)
Literatura:
A. Skirgiełło, Flora Polska. Grzyby. Tom XX. Gołąbek (Russula), PWN, Warszawa, 1991.
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, 2006.
B. Gumińska, W. Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, PWRiL, Warszawa, 1985.
R. Socha, V. Hálek, J. Baier, J. Hák, Atlas – Holubinky, Academia, Praha, 2011.
Opracowanie: Ryszard Ziętkiewicz