Mycena romagnesiana
Niejadalny
Mycena romagnesiana Maas Geest., Proc. K. Ned. Akad. Wet., Ser. C, Biol. Med. Sci. 94(4): 560 (1991)
Kapelusz: średnicy 20-50 mm, blado szary, brązowy do blado pomarańczowobrązowego, w centrum ciemniejszy, na marginesie jaśniejszy, nagi, nieprzezroczysto-prążkowany, stożkowy do dzwonkowatego z widocznym garbkiem, spłaszczony z wiekiem.
Hymenofor: blaszki umiarkowanie gęste, wykrojone, kremowe do białych, po wyschnięciu ciemniejsze z jaśniejszą krawędzią.
Trzon: 50-10 x 3-6 mm , jasnokremowy, dolna część korzeniasta z białym nalotem.
Miąższ: zapach wyraźnie owocowy, smak niemączny.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 8-9.5 x 5.5-6.5 μm, pestkowate, gładkie, amyloidalne. Podstawki 4-zarodnikowe. Cheilocystydy 35-54 x 9-18 μm, maczugowate i wrzecionowate z wyrostkami. Sprzążki obecne. Pleurocystyd brak.
Środowisko: gatunek ten pojawia się głównie w górach, na spróchniałych kłodach bukowych. Rzadki.
Uwagi: bardzo podobna jest M. galericulata. By odróżnić te gatunki niezbędna jest dokładna analiza mikroskopowa.
Literatura:
G. Robich, Mycena d’Europa, AMB Trento, 2003
H. Komorowska, Mycena romagnesiana collected in the Bieszczady Mts, ACTA MYCOLOGICA, Vol. 45 (2): 145–150, 2010
www.mycena.no
Opracowanie: Waldemar Czerniawski