Pluteus semibulbosus
Występowanie: VII-X
Niejadalny
Pluteus semibulbosus (Lasch) Quél., Mém. Soc. Émul. Montbéliard, Sér. 2 5: 543 (1875)
Kapelusz: średnicy 1-6 cm, kremowy, oliwkowoszary, początkowo półkulisty, później wypukły z tępym garbkiem, prążkowany. W części centralnej ciemno oprószony.
Hymenofor: blaszki gęste, białe do różowych, ciemniejące z wiekiem.
Trzon: 2-7 x 0,1-0,5 cm, cylindryczny, biały, włóknisty, oprószony, często rozszerzony u nasady.
Miąższ: białawy do szarobrązowego, zapach i smak niewyraźny.
Wysyp zarodników: różowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 5-8,5(-9,5) x 4-7(-7,5) μm, jajowate do kulistych. Cheilocystydy maczugowate, workowate. Pleurocystydy cienkościenne, butelkowate, bezbarwne. Elementy szczytowe strzępek są kulistawe.
Środowisko: wyrasta na rozkładającym się drewnie drzew liściastych i na trocinach.
Uwagi: gatunek ten jest przez wielu autorów utożsamiany z P. plautus.
Literatura:
H. Knudsen, J. Vesterholt , Funga Nordica Nordsvamp. Copenhagen 2008
Opracowanie: Waldemar Czerniawski