Phaeocollybia jennyae
Phaeocollybia jennyae (P. Karst.) Romagn., Bull. trimest. Soc. mycol. Fr. 58: 127 (1944) [1942]
Kapelusz: średnicy 2-5 cm, początkowo spiczasto-stożkowaty, potem rozpostarty ze spiczastym garbkiem, cienkomięsisty, w okresie wilgotnym nieco śliski, początkowo czerwonobrązowy, z wiekiem cynamonowordzawy, w warunkach suchych blednie aż do ochrowobrązowego. Z wiekiem ma czerwonobrązowe plamy.
Hymenofor: blaszki wolne lub ząbkiem przyrośnięte, gęste, początkowo żółtoochrowe, szafranowożółte, potem czerwonoochrowe, rdzawożółtobrązowe z czerwonobrązowymi plamkami.
Trzon: wysokości 4-11 cm, i grubości 3-8 mm, walcowaty, dołem cieńszy do ostrego, korzeniasty, głęboko zagłębiony w substracie, rurkowaty, pod kapeluszem ochrowobrązowy, w innych miejscach czerwonobrązowy, purporowobrązowy.
Miąższ: zabarwiony podobnie jak kapelusz, ale bledszy, o zapachu rzodkwi i gorzkim rzodkwiowym smaku.
Wysyp zarodników: brązowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki szerokoelipsoidalne, 4-6,5 x 3-4 μm, raczej gładkie.
Środowisko: pojawia się w lasach świerkowych, na glebach kwaśnych.
Uwagi: bardzo podobna jest Phaeocollybia arduennensis, którą można odróżnić po obecności sprzążek.
Synonimy:
Agaricus festivus Fr., Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 192 (1838) [1836-1838]
Hylophila festiva (Fr.) Quél., Compt. Rend. Assoc. Franç. Avancem. Sci. 16(2): 588 (1888)
Naucoria festiva (Fr.) Bres., Fung. trident. 1(3): 19 (1882)
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
P. Škubla, Wielki atlas grzybów, Elipsa 2008
H. Knudsen, J. Vesterholt , Funga Nordica Nordsvamp. Copenhagen 2008
Opracowanie: Waldemar Czerniawski