Artomyces pyxidatus
świecznica rozgałęziona
Status na Czerwonej Liście – V
Występowanie: VII-X
Niejadalny
Auriscalpium vulgare Gray, Nat. Arr. Brit. Pl. (London) 1: 650 (1821)
Owocnik: wysokości 4 – 12 cm, bladocielisty do ochrowożółtawego; pokroju podobnego do gałęziaka, jednak z okółkowymi lub kandelabrowymi rozgałęzieniami. Końce spłaszczone, kubeczkowato wklęsłe lub koronowate. Podstawa głąbiasto zrośnięta; odnogi gęsto ustawione i wzniesione.
Miąższ: białożółtawy, elastyczny, brązowiejący po potarciu. Zapach silny, korzenny; smak łagodny do gorzkawego; po dłuższym żuciu piekąco ostry.
Wysyp zarodników: bezbarwny.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 4-5 x 2-3 µm, drobno brodawkowane lub gładkie, elipsoidalne, amyloidalne.
Środowisko: pojawia się na gnijących konarach i pniakach drzew liściastych, w szczególności topoli i brzozy; od lipca do września.
Uwagi: gatunek ten nie jest często spotykany.
Synonimy:
Clavaria coronata Schwein., Trans. Am. phil. Soc., New Series 4(2): 182 (1832)
Clavaria petersii Berk. & M.A. Curtis, Grevillea 2(no. 13): 7 (1873)
Clavaria pyxidata Pers., Neues Mag. Bot. 1: 117 (1794)
Clavicorona coronata (Schwein.) Doty, Lloydia 10: 42 (1947)
Clavicorona pyxidata (Pers.) Doty, Lloydia 10: 43 (1947)
Merisma pyxidatum (Pers.) Spreng., Syst. veg., Edn 16 4(1): 496 (1827)
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
B. Gumińska, W. Wojewoda, 1985, Grzyby i ich oznaczanie. PWRiL, Warszawa
L. Hansen, H. Knudsen,Nordic Macromycetes vol. 3. Heterobasidioid, Aphyllophoroid and Gasteromycetoid Basidiomycetes. Nordsvamp. Copenhage, 1997.
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, 2006.
Opracowanie: Waldemar Czerniawski