Conocybe semiglobata
stożkówka półkulista
Występowanie: IV-XI
Niejadalny
Conocybe semiglobata Kühner & Watling, in Watling, Notes R. bot. Gdn Edinb. 38(2): 337 (1980)
Kapelusz: średnicy 0,7-2,4 cm przeważnie półkulisty do nisko wypukłego, czasami z małym garbkiem, higrofaniczny, prążkowany na marginesie, rdzawobrązowy do żółtawobrązowego lub brązowego, z wiekiem blaknący do ochrowego.
Hymenofor: blaszki średnio gęste, czasami bardzo ciemne.
Trzon: 2,5-9,5 x 0,1-0,2 cm, cylindryczny, przy podstawie rozszerzony, białawy lub jasnopomarańczowy, z wiekiem ciemniejszy.
Wysyp zarodników: żółty lub ochrowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 9-16 x 5,5-9 μm, elipsoidalne, z porą rostkową do 1-2 μm, grubościenne, pomarańczowobrązowe do czerwonobrązowych w KOH. Cheilocystydy z główką do 2,5-5 μm.
Środowisko: pojawia się od wiosny do jesieni, na murawach, łąkach i trawnikach.
Uwagi: gatunek częsty.
Synonimy:
Conocybe semiglobata var. campanulata Hauskn., Fungi europ. (Alassio) 11: 167 (2009)
Conocybe semiglobata Kühner & Watling, in Watling, Notes R. bot. Gdn Edinb. 38(2): 337 (1980) var. semiglobata
Conocybe tenera f. semiglobata Kühner, Encyclop. Mycol. 7: 79 (1935)
Galera tenera f. convexa J.E. Lange, Dansk bot. Ark. 9(no. 6): 37 (1938)
Literatura:
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008.
Opracowanie: Waldemar Czerniawski