Conocybe aurea
stożkówka złotawa
Występowanie: VII-XI
Niejadalny
Conocybe aurea (Jul. Schäff.) Hongo, J. Jap. Bot. 38: 236 (1963)
Kapelusz: średnicy 1-3,3 cm, półkulisty lub dzwonowaty z szerokim garbkiem, prążkowanie zanika dość szybko; higrofaniczny, jasnożółty, pomarańczowożółty, brązowopomarańczowy gdy namoknięty.
Hymenofor: blaszki gęste.
Trzon: 4-8,5 x 0,15-0,5 mm, cylindryczny, ze zgrubiałą podstawą, żółtawobiały do kremowego, ciemniejszy u nasady.
Wysyp zarodników: żółty lub ochrowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 10-12,5 x 6-7 μm, elipsoidalne, z porą rostkową do 1,5 μm, pomarańczowobrązowe do rdzawobrązowych w KOH. Cheilocystydy z główką do 3-4,5(-5,5) μm szerokości.
Środowisko: pojawia się na żyznej ziemi, trocinach, korze i nawożonych łąkach.
Uwagi: gatunek rzadki.
Synonimy:
Conocybe aurea (Jul. Schäff.) Hongo, J. Jap. Bot. 38: 236 (1963) var. aurea
Conocybe aurea var. hololeuca Hauskn., Öst. Z. Pilzk. 9: 86 (2000)
Conocybe tenera f. aurea (Jul. Schäff.) Enderle, in Enderle & Hübner, Z. Mykol. 65(1): 15 (1999)
Conocybe tenera var. aurea (Jul. Schäff.) Kühner, Encyclop. Mycol. 7: 72 (1935)
Galera aurea Jul. Schäff., Z. Pilzk. 38: 236 (1963)
Literatura:
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008.
Opracowanie: Waldemar Czerniawski