Hygrophorus mesotephrus
wodnicha pośrednia
Hygrophorus mesotephrus Berk. & Broome, Ann. Mag. nat. Hist., Ser. 2 13: 402 (1854)
Kapelusz: 2-4 cm, początkowo wypukły, po dojrzeniu szeroko rozpostarty lub zapadnięty w części centralnej. Na brzegu cienki, czasem drobno prążkowany, szczególnie u okazów starszych. powierzchnia kapelusza ślluzowata, gładka, biaława lub beżowa przy brzegu, w kierunku środka ciemniejsza, na szczycie szarobrązowa, czasem z odcieniem oliwkowym.
Hymenofor: blaszki białe lub kremowe, dość długie, rzadkie, różnej długości, słabo zbiegające, równe na brzegu.
Trzon: 4-7 x 0,4-0, 8 cm, wysmukły, walcowaty, czasem wygięty, zwężający się w kierunku podstawy, czasami korzeniasty. Powierzchnia śluzowata z mniej lub bardziej zaznaczającym się lepkim pierścieniem, biaława lub beżowa, czasem u podstawy żółtawa, bez plamek lub ciemniejszych paskowań, wysychająca w czasie suszy. U szczytu, powyżej pierścienia, trzon biały, kosmkowaty, suchy.
Miąższ: biały, u podstawy trzonu żółtawy, przy brzegu kapelusza cienki. Nie zmienia barwy po przekrojeniu; smak łagodny, zapach przyjemny.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 8-12 x 6-8 μm, elipsoidalne, z krótkim, tępym dzióbkiem, gładkie. Podstawki 4-zarodnikowe.
Środowisko: pojawia się grupami w lasach liściastych, głównie pod bukami i dębami.
Uwagi: gatunek ten jest bardzo rzadki. Jest to prawdopodobnie pierwsze znalezisko tego gatunku w Polsce.
Synonimy:
Limacium arbustivum var. mesotephrum (Berk. & Broome) Bohus, Borbásia 1(3-7): 92 (1939)
Limacium mesotephrum (Berk. & Broome) Henn., in Engler & Prantl, Nat. Pflanzenfam., Teil. I (Leipzig) 1**: 213 (1898) [1900]
Literatura:
B. Gumińska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XXVI. Wodnichowate (Hygrophoraceae). Uniwersytet Jagielloński, Instytut Botaniki, Kraków 1997
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
Opracowanie: Waldemar Czerniawski