Hypsizygus ulmarius
bokownik wiązowy
Status na Czerwonej Liście – V
Występowanie: X-XI
Jadalny
Hypsizygus ulmarius (Bull.) Redhead, Trans. Mycol. Soc. Japan 25(1): 3 (1984)
Kapelusz: średnicy 5-15 (-25) cm, barwy kości słoniowej, szarobiały, blado szaroochrowy, miąższ gruby. Skórka jedwabista, sucha. Brzeg czasem żeberkowany.
Hymenofor: blaszki białawe, ścieśnione, zatokowato przyrośnięte.
Trzon: białawy, podłużnie słabo włókienkowaty.
Miąższ: białawy, ścisły, w trzonie łykowaty. Zapach i smak mączno-ogórkowe, łagodne.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 5-7 x 4-5,5 μm, gładkie, okrągławe do szerokoeliptycznych, bez pory rostkowej.
Środowisko: pojawia się na żywych lub świeżo ściętych drzewach liściastych, zwłaszcza wiązach. Na żywych pniach często rośnie na wysokości kilku metrów.
Uwagi: gatunek rzadki. Powoduje białą zgniliznę drewna.
Synonimy:
Agaricus coriipellis Fr., Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 131 (1838) [1836-1838]
Agaricus ulmarius Bull., Herb. Fr. 11: tab. 510 (1791)
Dendrosarcus coriipellis (Fr.) Kuntze, Revis. gen. pl. (Leipzig) 3(2): 463 (1898)
Dendrosarcus ulmarius (Bull.) Kuntze, Revis. gen. pl. (Leipzig) 3(2): 464 (1898)
Lyophyllum ulmarium (Bull.) Kühner, Contribution a l’Etude de Quelques Aspergilles 7: 211 (1938)
Micromphale ulmarium (Bull.) Murrill, N. Amer. Fl. (New York) 9(5): 307 (1916)
Pleuropus ulmarius (Bull.) Gray, Nat. Arr. Brit. Pl. (London) 1: 615 (1821)
Pleurotus coriipellis (Fr.) Sacc., Syll. fung. (Abellini) 5: 343 (1887)
Pleurotus ulmarius (Bull.) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 105 (1871)
Literatura:
B. Gumińska, W. Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie. PWRiL, Warszawa, 1985.
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp. Copenhagen, 2008.
Opracowanie: Waldemar Czerniawski