Pholiota jahnii
łuskwiak brunatnołuseczkowy
Występowanie: VIII-X
Niejadalny
Pholiota jahnii Tjall.-Beuk. & Bas, in Kuyper & Tjallingii-Beukers, Persoonia 13(1): 77 (1986)
Kapelusz: średnicy 2,5-5,5 cm, łukowaty z podwiniętym brzegiem, potem płaskołukowaty z garbkiem, złotożółty, z małymi, koncentrycznymi, czarnobrązowymi, odstającymi łuskami. W warunkach dużej wilgotności śliski, u młodych owocników widoczne resztki osłony.
Hymenofor: blaszki szerokie, przyrośnięte, wykrojone ząbkiem, zbiegające na trzon, początkowo jasnożółte, później oliwkowobrązowe.
Trzon: 5-8 x 0,4-0,8 cm, walcowaty, zrośnięty przy podstawie z innymi trzonami, sprężysty, pełny, na starość pusty, suchy. Nad strefą pierścieniową gładki i żółtoochrowy, pod nią żółtoochrowy z czerwonobrązowymi łuseczkami. Przy podstawie ciemniejszy, włóknisty.
Miąższ: jasnożółty, smak i zapach nieokreślone.
Wysyp zarodników: rdzawobrązowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 5-7 x 3-4 μm, elipsoidalne do jajowatych. Chryzocystydy wrzecionowate i maczugowate.
Środowisko: pojawia się w lasach liściastych i iglastych, na pniach i korzeniach żywych i martwych drzew, szczególnie buków.
Uwagi: gatunek niezbyt częsty. Wyglądem przypomina łuskwiaka nastroszonego (Pholiota squarrosa). Charakterystyczny dla tego gatunku jest kępkowy wzrost owocników.
Synonimy:
Literatura:
P. Škubla, Wielki atlas grzybów, Elipsa, 2008
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008
Opracowanie: Waldemar Czerniawski