Lepiota elaiophylla
Lepiota elaiophylla Vellinga & Huijser, Boll. Gruppo Micol. 'G. Bresadola’ (Trento) 40(2-3): 462 (1998) [1997]
Kapelusz: średnicy 1,4-3,3 cm, z wiekiem płasko-wypukły, czasami z garbkiem. W części centralnej aksamitny lub delikatnie owłosiony, ciemno pomarańczowobrązowy lub pomarańczowoochrowobrązowy. Popękany na koncentryczne, pajęczynowato-aksamitne, ciemniejsze w części centralnej, łuseczki, spod których przebija się kolor jasno oliwkowożółty do siarkowożółego.
Hymenofor: blaszki wolne, oliwkowożółte, ostrza jaśniejsze.
Trzon: 3-4 x 0,2-0,3 mm, cylindryczny, pusty. W górnej części nagi lub włóknisty. Strefa pierścieniowa brązowa, poniżej niej z brązowymi kosmkami jak kapelusz.
Miąższ: jasnożółty do siarkowego, zielonożółtego. Zapach nieprzyjemny.
Wysyp zarodników: żółtokremowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 6,5-9,5 x 3,5-4,5 μm, cylindryczne. Sprzążki obecne.
Środowisko: pojawia się w małych grupach, w Europie znany tylko ze szklarni, ogrodów botanicznych i upraw kwiatów doniczkowych.
Uwagi: gatunek rzadki, trujący.
Synonimy:
Literatura:
M.E. Noordeloos, Th.W. Kuyper, E.C. Vellinga E.C., Flora Agaricina Neerlandica. Vol. 5. Agaricaceae. AA Balkema/Rotterdam/Broofield, 2001.
Opracowanie: Waldemar Czerniawski