Amanita spadicea
Występowanie: VII-X
Jadalny
Amanita spadicea Pers., Tent. disp. meth. fung. (Lipsiae): 66 (1797)
Kapelusz: średnicy 5-10 cm, dzwonkowaty do rozpostartego z garbkiem, piwny do kasztanowobrązowego lub umbrowego, ciemniejszy na środku, gładki i zazwyczaj bez fragmentów osłony; brzeg prążkowany.
Hymenofor: blaszki kremowe, często z ciemniejszą krawędzią.
Trzon: smukły, twardy, z charakterystycznym brązowym zygzakiem. Pochwa skórzasta, biaława, niezmienna.
Miąższ: biały lub szarawy, niezmienny, kruchy.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 10-14 x 9-10,5 μm, okrągławe, sprzążek brak.
Środowisko: preferuje górskie lasy iglaste.
Uwagi: gatunek mało znany.
Synonimy:
Agaricus spadiceus (Pers.) J. Otto, Vers. Anordnung Beschr. Agaricorum (Leipzig): 37 (1816)
Agaricus subviscidus (Pers.) J. Otto, Vers. Anordnung Beschr. Agaricorum (Leipzig): 37 (1816)
Vaginata spadicea (Pers.) Gray, Nat. Arr. Brit. Pl. (London) 1: 601 (1821)
Literatura:
G. Kibby, The Genus Amanita in Great Britain, July 2012
http://www.gruppomicologicocastellano.it/schedario/amanita_spadicea.pdf
Opracowanie: Waldemar Czerniawski