Lactifluus piperatus
mleczajowiec biel (mleczaj biel)
Występowanie: VI-XI
Jadalny
Lactifluus piperatus (L.) Roussel, (1806)
Kapelusz: średnicy 5-20 cm, mlecznobiały do wapiennobiałego, z rdzawymi plamkami. Skórka sucha, matowa, często jamkowato-pomarszczona.
Hymenofor: blaszki białokremowe, bardzo ciasno ustawione.
Trzon: dość długi, zwężający się ku dołowi, biały.
Miąższ: zwarty, biały; mleczko białe, niezmienne. Smak ostry.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 8-9,5 x 5,5-7 µm, drobnobrodawkowato-krawędziowe.
Środowisko: występuje w lasach liściastych, na glebach wapiennych i gliniastych, pod bukami, dębami, grabami; miejscami częsty.
Uwagi: Możliwość pomylenia z mleczajowcem chrząstką.
Synonimy:
Agaricus piperatus L., Sp. pl.2: 1173 (1753)
Agaricus piperatus Scop., Fl. carniol., Edn 2 (Wien) 2: 449 (1772)
Agaricus piperatus var. lactescens Alb. & Schwein., Consp. fung. (Leipzig): 208 (1805)
Galorrheus piperatus (Scop.) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 128 (1871)
Lactarius piperatus (L.) Pers., Tent. disp. meth. fung. (Lipsiae): 64 (1797)
Lactarius piperatus var. amarus Gillet, Hyménomycètes (Alençon): 216 (1876) [1878
Literatura:
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, 2000
A. Skirgiełło, Flora Polska. Grzyby. Tom XXV. Mleczaj (Lactarius), Kraków 1998
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003 ) – Biodiversity of Poland
Opracowanie: Waldemar Czerniawski, Barbara Piech