Mycena rubromarginata
grzybówka czerwonostrzowa
Mycena rubromarginata (Fr.) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 109 (1871)
Kapelusz: średnicy 0,8-2 cm, półkulisty, wypukło-stożkowaty, wypukły, niekiedy z nieznacznym garbkiem na szczycie, szarobeżowy, wierzchołek ciemniejszy, szary z odcieniem oliwkowym. Brzeg równy, prążkowany do 3/4 kapelusza, prążki barwy wierzchołka. Powierzchnia skórki sucha, matowa, higrofaniczna.
Hymenofor: blaszki przyrośnięte lub słabo zatokowato wycięte, w liczbie 15-17, dość szerokie i rzadkie, szare z odcieniem bladoróżowym. Ostrza purpurowobrązowe.
Trzon: 2-6×0,1-0,2 cm, dość jędrny, pusty w środku, kruchy, gładki, szarobeżowy, u szczytu bledszy. Podstawa nieco rozszerzona, pokryta białymi włoskami długości 0,2-0,5 cm.
Miąższ: cienki, wodnisty, szarawy, bez smaku, o woni słabej, ziemistej.
Wysyp zarodników: bezbarwny.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 10-12×6-8 μm, szerokoelipsoidalne, amyloidalne. Podstawki 4-zarodnikowe. Cystydy 30-40×8-12 μm, wrzecionowate, wydłużone, wygięte o brązowej treści. Sprzążki obecne.
Środowisko: wyrasta pojedynczo lub po kilka na opadłych gałązkach, odłamkach kory (głównie drzew iglastych) oraz na zmurszałym drewnie, wśród mchów. Spotykany często w borach świerkowych, lasach jodłowych, w buczynie karpackiej.
Uwagi: podobna jest M. capillaripes, która jednak często posiada na bokach blaszek brązowe plamki oraz wyraźny, chemiczny zapach.
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
M. Lisiewska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XVII. Grzybówka (Mycena). PWN 1987
Opracowanie: Waldemar Czerniawski