Amanita pachyvolvata
Występowanie: VII-X
Jadalny
Amanita pachyvolvata (Bon) Krieglst., Beih. Z. Mykol. 5(2): 191 (1984)
Kapelusz: średnicy 6-15 cm, u młodych owocników stożkowy, z wiekiem wypukły z garbkiem w części środkowej; oliwkowobrązowy. Brzeg prążkowany.
Hymenofor: blaszki kremowe, szerokie. Ostrze może być postrzępione.
Trzon: 7-18 x 1,0-3 cm, cylindryczny, początkowo biały, z wiekiem żółtoszary, zwężający się ku górze i bez pierścienia. Pochwa bardzo duża, 6-10 cm, błoniasta i trwała.
Miąższ: biały, bez wyraźnego smaku i zapachu.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 10-12,5 μm, okrągławe. Sprzążki obecne.
Środowisko: pojawia się w parkach, pod bukami.
Uwagi: gatunek ten jest rzadki. Jego cechą charakterystyczną jest duża, błoniasta i trwała pochwa. Gatunkiem podobnym jest Amanita magnivolvata, który posiada elipsoidalne zarodniki.
Synonimy:
Amanita pachyvolvata (Bon) Romagn., Bull. trimest. Soc. mycol. Fr. 108(2): 73 (1992)
Amanitopsis pachyvolvata Bon, Docums Mycol. 8(no. 29): 36 (1978)
Literatura:
G. Kibby, The Genus Amanita in Great Britain, July 2012
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica, Nordsvamp, Copenhagen 2008
http://www.amanitaceae.org/?Amanita+pachyvolvata
Opracowanie: Waldemar Czerniawski