Mycena silvae-nigrae
Występowanie: IV-VI
Niejadalny
Mycena silvae-nigrae Maas Geest. & Schwöbel, Beitr. Kenntn. Pilze Mitteleur. 3: 149 (1987)
Kapelusz: szerokości 10-45 mm, dzwonkowaty do stożkowato-dzwonkowatego, szary, ciemnopopielaty z odcieniem brązowym lub oliwkowym, młode owocniki są ciemniejsze, ciemnobrązowe. Prześwitująco-prążkowany, z garbkiem. Brzeg równy, prosty, u młodych owocników niekiedy podgięty.
Hymenofor: blaszki dość gęste, elastyczne, białawe do szarych, wąsko przyrośnięte.
Trzon: 30-40 x 2- 3 mm, pusty, elastyczny, początkowo matowy, później gładki; barwy kapelusza, nieco jaśniejszy u szczytu, podstawa pokryta krótkimi włoskami, zagłębiona korzeniasto w podłożu.
Miąższ: cienki, dość elastyczny, białoszary o intensywnym zapachu chloru.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 9-15(-17.5) x 7-10(-11) μm, pestkowate, gładkie, amyloidalne. Cheilocystydy 20-73 x 7-19 μm, wrzecionowate, maczugowate, często z rozgałęzionymi, wydłużonymi wierzchołkami. Podstawki 2-zarodnikowe.
Środowisko: pojawia się gromadnie na murszejącym drewnie, głównie drzew iglastych, szczególnie w górach.
Uwagi: gatunek ten został wydzielony z gatunku M. stipata, od którego wyróżnia się podstawkami 2-zarodnikowymi i większymi zarodnikami.
Literatura:
G. Robich, Mycena d’Europa, AMB Trento, 2003
www.mycena.no
Opracowanie: Waldemar Czerniawski