Systematyka » Picture tag: pluteus-cervinus

Mycena metata

grzybówka borowa

Występowanie: X-XI
Niejadalny

Mycena metata (Secr. ex Fr.) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 109 (1871)

Kapelusz: średnicy 1-1,5 cm, wysokości około 1 cm, stożkowaty z zaokrąglonym garbkiem; beżowy, oliwkowobeżowy z odcieniem różowym, garbek ciemniejszy, jasnobrązowy, ochrowobrązowy, higrofaniczny. Brzeg równy, prosty, prążkowany do połowy wysokości kapelusza. Powierzchnia sucha, matowa, gładka.

Hymenofor: blaszki nieznacznie zatokowato wycięte, cienkie, dość rzadkie, wąskie (1 mm), beżoworóżowe, u młodych owocników bledsze.

Trzon: 4-6×0,1 cm, dość elastyczny, rurkowaty, prosty, równogruby, gładki, błyszczący, złocistożółty, u podstawy z odcieniem szarym. Podstawa pokryta krótkimi, rzadkimi włoskami.

Miąższ: bardzo cienki, dość elastyczny, beżowy o słabym zapachu chloru i bardzo słabym kwaskowatym smaku.

Wysyp zarodników: biały.

Budowa mikroskopowa: zarodniki 6-7 x 3-4 μm, gładkie pestkowate, amyloidalne. Podstawki 2- lub 4-zarodnikowe. Cystydy liczne, 25-35 x 9-15 μm gruszkowate, pokryte gęsto krótkimi, kolczastymi szczecinkami.

Środowisko: wyrasta pojedynczo lub gromadnie na opadłych igłach, korzeniach traw, wśród mchów, późną jesienią lub wiosną.

Uwagi: pokrojem przypomina M. filopes.

Synonimy:
Mycena plicosa (Fr.) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 109 (1871)
Mycena collariata Quél., Mém. Soc. Émul. Montbéliard, Sér. 2 5: 244 (1872)

Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
M. Lisiewska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XVII. Grzybówka (Mycena). PWN 1987

Link do dyskusji na forum

Opracowanie: Waldemar Czerniawski

Systematyka » Picture tag: pluteus-cervinus

Mycena cinerella

grzybówka popielata

Występowanie: VIII-XI
Niejadalny

Mycena cinerella (P. Karst.) P. Karst., Bidr. Känn. Finl. Nat. Folk 32: 113 (1879)

Kapelusz: średnicy 0,6-1,5 cm, wysokości 0,5-1 cm, stożkowato-wypukły, niekiedy z garbkiem, wierzchołek często spłaszczony, higrofaniczny, barwy wodnistoszarej, popielatoszarej (na sucho), czasem z odcieniem brązowawym. Brzeg równy, prosty, nieco jaśniejszy, prążkowany prawie do wierzchołka. Powierzchnia sucha, gładka.

Hymenofor: blaszki przyrośnięte, mniej lub więcej zbiegające ząbkiem, dość rzadkie, szerokości 2-3 mm, szare, o ostrzu nieco jaśniejszym, białawym.

Trzon: 2-5×0,1-0,2 cm, rurkowaty, wysmukły, prosty lub u podstawy wygięty, elastyczny, gładki, szary, nieco bledszy od kapelusza, podstawa skąpo owłosiona.

Miąższ: cienki, wodnistoszary, dość elastyczny i sztywny, o intensywnym zapachu i smaku mąki lub świeżych ogórków.

Wysyp zarodników: biały.

Budowa mikroskopowa: zarodniki 6,5×4-5 μm, elipsoidalne z dziobkiem, gładkie, amyloidalne. Podstawki 4-zarodnikowe. Cystydy drobne i słabo widoczne, maczugowate z krótkimi wyrostkami na szczycie.

Środowisko: występuje wśród mchów, na opadłych igłach.

Uwagi: gatunek notowany w grądach, acidofilnych lasach liściastych i borach z bogatą warstwą mchów, na niżu i w górach.

Synonimy:
Omphalia cinerella (P. Karst.) J.E. Lange, Fl. Agaric. Danic. 2: 61 (1936)