Suillus bovinus
maślak sitarz
Suillus bovinus (L.) Roussel, F. Calvados: 34 (1796)
Kapelusz: średnicy 3-12 cm, pomarańczowobrązowy lub bladocielisty. Powierzchnia gładka, lepka, w czasie suszy sucha, błyszcząca. Brzeg często falisto powyginany.
Hymenofor: rurki żółtawe, potem zielonkawe, przyrośnięte lub zbiegające. Pory barwy rurek, duże, nieregularne, kanciaste, często labiryntowate.
Trzon: barwy kapelusza, krótki, gładki, matowy.
Miąższ: bladożółty, białawy, od żółtawego do brązowawego, po przełamaniu lekko błękitniejący. Smak łagodny, zapach słaby.
Wysyp zarodników: żółtooliwkowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 8-10(-13) x 3-4 µm, elipsoidalno-wrzecionowate. Cystydy cylindryczne do wrzecionowatych.
Środowisko: występuje gromadnie, nieraz kępkami, ze zrośniętymi kapeluszami lub trzonami, w lasach iglastych, głównie sosnowych oraz na wrzosowiskach w obecności sosen.
Uwagi: jadalny lecz średniej jakości. Pospolity.
Synonimy:
Agaricus bovinus (L.) Lam., Encycl. Méth. Bot. 1(1): 52 (1783)
Boletus aestivus Schlotterb., Acta Helv. Phys.-math. 4: 54, tab. 5:2 (1760)
Boletus bovinus L., Sp. pl. 2: 1177 (1753)
Boletus congoensis (Beeli) Heinem., Bull. Jard. bot. État Brux. 21: 331 (1951)
Ixocomus bovinus (L.) Quél., Fl. mycol. France (Paris): 413 (1888)
Mariaella bovina (L.) Šutara, Česká Mykol. 41(2): 76 (1987)
Viscipellis bovina (L.) Quél., Enchir. fung. (Paris): 157 (1886)
Literatura:
B. Gumińska, W. Wojewoda, 1985, Grzyby i ich oznaczanie. PWRiL, Warszawa
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
A. Skirgiełło, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom I. Borowikowate (Boletales). PWN. Warszawa, 1960.
Opracowanie: Waldemar Czerniawski