Suillus flavidus
maślak błotny
Status na Czerwonej Liście – E, chroniony
Występowanie: VIII-IX
Jadalny
Suillus flavidus (Fr.) J. Presl, Wšobecný rostl. (Praha) 2: 1917 (1846)
Kapelusz: średnicy 3-8 cm, szarawy, szarożółtawy, niekiedy z oliwkowym odcieniem, często z garbkiem. Powierzchnia gładka, lepka, skórka łatwo daje się oddzielić od kapelusza.
Hymenofor: rurki szarobrązowe, o oliwkowym odcieniu, zbiegające. Pory żółtawe, duże, kanciaste, niekiedy wydłużone.
Trzon: śluzowaty, brudnożółtawy lub brązowawy, z pierścieniem, z drobnymi ziarenkami pod kapeluszem.
Miąższ: szarożółty, smak słaby, kwaskowaty.
Wysyp zarodników: cynamonowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki elipsoidalne, 8-11 x 3-4 µm, gładkie.
Środowisko: pojedynczo lub gromadnie w miejscach bagnistych i na torfowiskach, pod sosnami.
Uwagi: gatunek ten jest jadalny lecz znajduje się w Polsce pod ochroną. Jest bardzo rzadki.
Synonimy:
Boletopsis flavidus (Fr.) Henn., in Engler & Prantl, Nat. Pflanzenfam., Teil. I (Leipzig) 1**: 195 (1898) [1900]
Boletopsis pulchella (Fr.) Henn., in Engler & Prantl, Nat. Pflanzenfam., Teil. I (Leipzig) 1**: 195 (1898) [1900]
Boletus flavidus Fr., Observ. mycol. (Havniae) 1: 110 (1815)
Boletus pulchellus Fr., Hymenomyc. eur. (Upsaliae): 497 (1874)
Ixocomus flavidus (Fr.) Quél., Fl. mycol. France (Paris): 415 (1888)
Viscipellis flavida (Fr.) Quél., Enchir. fung. (Paris): 156 (1886)
Viscipellis pulchella (Fr.) Quél., Enchir. fung. (Paris): 155 (1886)
Literatura:
B. Gumińska, W. Wojewoda, 1985, Grzyby i ich oznaczanie. PWRiL, Warszawa
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
A. Skirgiełło, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom I. Borowikowate (Boletales). PWN. Warszawa, 1960.
Opracowanie: Waldemar Czerniawski