Suillus variegatus
maślak pstry
Suillus variegatus (Sw.) Richon & Roze, Atlas Champ. (Aubrevilliers): 178 (1888)
Kapelusz: średnicy 6-15 cm, filcowaty, żółtobrązowy, słomkowożółty. Powierzchnia pokryta drobnymi kosmkami, zanikającymi z wiekiem. Skórka nie odrywa się łatwo.
Hymenofor: rurki początkowo piaskowożółte, potem oliwkowe, po przełamaniu błękitniejące. Pory podobnej barwy jak rurki, okrągławe, często po dotknięciu ciemniejące.
Trzon: barwy kapelusza, cylindryczny, gładki.
Miąższ: kremowopłowy, białawy lub żółtawy, słabo siniejący. Smak łagodny, zapach słaby.
Wysyp zarodników: oliwkowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 7,5-12 x 3-5 µm, gładkie, wrzecionowate.
Środowisko: wyrasta na ziemi, w mokrych lasach sosnowych, rzadziej w innych lasach iglastych i na wrzosowiskach.
Uwagi: jadalny i pospolity.
Synonimy:
Boletopsis squalida (Fr.) Beck, Z. Pilzk. 2: 148 (1923)
Boletus aureus Schaeff., Fung. bavar. palat. nasc. (Ratisbonae) 4: 82 (1774)
Boletus squalidus Fr., Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 413 (1838) [1836-1838]
Boletus variegatus Sw., K. Vetensk-Acad. Nya Handl. 31: 8 (1810)
Ixocomus variegatus (Sw.) Quél., Fl. mycol. France (Paris): 414 (1888)
Suillus variegatus (Sw.) Kuntze, Revis. gen. pl. (Leipzig) 3(2): 536 (1898)
Versipellis variegata (Sw.) Quél., Enchir. fung. (Paris): 157 (1886)
Literatura:
B. Gumińska, W. Wojewoda, 1985, Grzyby i ich oznaczanie. PWRiL, Warszawa
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
A. Skirgiełło, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom I. Borowikowate (Boletales). PWN. Warszawa, 1960.
Opracowanie: Waldemar Czerniawski